Olympics London 2012

Op vrijdag 27 juli hebben we samen met Ruben, Ruth en Liam de boot van Duinkerken naar Dover gepakt om vervolgens bij Chris, Rhonda en Isla (gezin van de zus van Ruth) te mogen logeren.
's Avonds begon het natuurlijk al: de opening! Onder het genot van een biertje hebben we met z'n allen de opening zitten kijken, de dames hebben het einde niet gehaald ;), we waren te moe.

Op zaterdag 28 juli stond het wielrennen op de weg voor de heren op het programma, we zijn eerst met z'n allen in Walton (buitenwijk waar we sliepen) gaan kijken. Een super sfeer hing hier al en het was geweldig om de heren langs te zien komen en natuurlijk flink aangemoedigd en de stem opgewarmd ;). Vervolgens is Anki samen met de heren Gideon, Ruben en Chris naar Londen centrum gereisd om eerst te lunchen bij Wetherspoon's: 'beer and burger's' om daarna at the Mall voor Buckingham Palace om zijn 400meter voor de finish te staan aanmoedigen. Dit was echt geweldig al die mensen, de sfeer gewoon geweldig!
's Avonds was het Holland Heineken Huis - tijd; helemaal aan de andere kant van Londen op een heuvel in het Alexandra Palace. Met de metro erheen en uit het station gelopen stond er een Engelse bus van de NS klaar om ons naar het HHH te brengen.
Daar aangekomen komen we een man tegen waar we in Vancouver ook mee hebben staan praten, hoe klein is de wereld??? Het HHH was weer geweldig, nog groter opgezet als in Vancouver en wederom hing hier weer een gezellig sfeer. We hebben het zwemmen op de tribune gekeken en toen wonnen 'we' zilver, eerste medaille is binnen! Nog genoten van de muziek en het bier voor de heren. Vervolgens weer naar huis.

Zondag 29 juli stond de wegwedstrijd voor de vrouwen op het programma, weer eerst in Wlaton gaan kijken, maar helaas vandaag niet zo'n goed weer als de zaterdag: de zon werd regelmatig verstoord door flinke buien. Maar goed Vos flink aangemoedigd! Gelijk hierna weer de metro naar Londen centrum gepakt om weer at the Mall te gaan kijken, we stonden weer op ongeveer 500meter van de finish af om Vos flink aan te moedigen, de regen kwam met bakken uit de lucht tijdens de finale, maar dat mocht de pret niet drukken. Zodra Vos langs was zaten we vol spanning naar Chris te kijken die een radiootje bij zich had, uiteindelijk het verlossende woord: 'your girl won! The Brit is second.' Marianne Vos heeft goud gepakt! Echt te gek, overal begonnen groepjes NL-ers te juigen en te schreeuwen! Vervolgens begon ook weer de zon te schijnen, zonnetje voor Vos tijdens de prijsuitreiking. Hierna zijn we weer naar huis gegaan om ook nog wat andere sporten te zien op de BBC.

Maandag 30 juli zijn we eerst begonnen met winkelen in Kingston, om 's middags naar het Olympic Park te vertrekken. Zo geweldig opgezet, al die stadions, het park. Genoten van het mooie weer en natuurlijk veel foto's gemaakt. Zelfs bij de grootste McDonalds van de hele wereld gegeten. Om 20:30uur (lokale tijd) begon het hockey voor ons: Groot-Brittanië tegen Argentinië. Goede sfeer in het stadion natuurlijk met al die Britten die achter de ploeg gaan staan. Vervolgens de wedstrijd België tegen Duitsland, was met een leuk begin, maar toen eenmaal de Duitsers voor stonden konden de Belgen er niks meer tegenin brengen. Uiteindelijk waren we om half 1 's nachts thuis; hartstikke moe.

Dinsdag 31 juli stonden we om 5uur op in de ochtend, dus na 4 uur slaap stonden we alweer op om weer de metro te pakken naar het Olympic Park. Om 7uur waren we in het park, tijd voor koffie! Nog even de winkel in en om 9uur begon het basketbal. China tegen Rusland, nog nooit live een basketbal wedstrijd gezien, maar het was echt geweldig! Hierna was het Spanje tegen Australië, super sfeer in he stadion! Nu denk je een basketbal wedstrijd is 4 x 10 minuten, dus dat is zo voorbij, niks is minder waar uiteindelijk liepen we om 1uur 's middags naar buiten, waarna we de metro weer terug naar Salton hebben gepakt, om de rest van de dag op de tv de sporten te volgen. Ruben moest alweer naar huis en Ruth ging met Liam door naar Schotland.

Woensdag 1 augustus stond de tijdrit voor zowel mannen als voor vrouwen op het programma, in Hersham ook vlakbij zijn we gaan kijken. Eerst de vrouwen: bij het langskomen van Vos zagen we al dat het niet lekker ging. Het kijken naar een tijdrit is heel leuk, omdat je de individuele rijders voorbij ziet komen en kunt aanmoedigen, iets harder bij de Nederlanders ;). Bij de heren was het natuurlijk Froome en Wiggings waar alle aandacht naar uit ging, maar de NL-ers hebben we flink aangemoedigd. Bij Lieuwe Westra nam de coach in de auto zelfs de woorden van Gideon over: 'ja Lieuwe kom op!' het was echt leuk. Weer naar huis met het besef dat het voor ons alweer erop zit in Londen.

Op donderdag 2 augustus hebben we de boot terug gepakt naar Dover en gaan we nog even een paar dagen Nederlang verkennen.