From Lake Kariba onto the Mighty Zambezi!

Na een aantal leuke dagen in Lusaka bij Cha Cha Cha backpakkers, hebben we onze tent en rugzak weer ingepakt voor ons volgende avontuur! We hebben een hele leuke avond gehad in een kroeg die 'Smuggeler's Inn heette. Een echte Britse voetbalkroeg met enorm veel sfeer! We waren hier Arsenal-Chelsea gaan kijken en de sfeer was hier te snijden! Nog nooit op Engeland na een meer fanatiek land van voetbal gezien als Zambia.

Samen met Sarah (die een paar dagen vrij had) zijn we vertrokken met de minibus naar Siavonga! We hadden schitterende plaatsen in het busje waar in Nederland officieel 9 mensen in zouden mogen zitten. De plaatsen werden helaas al vrij snel gevuld en het duurde niet lang voordat wij moesten schuiven. Wij zaten ongelofelijk krap boven onze bagage voor een 4 uur durende rit, maar wij zaten nog als asociale blanken in vergelijking met de andere reizigers! Die zaten op een 3 persoonsbank met 5 volwassenen met nog eens 3 kinderen op schoot! Ongelofelijk!

Ondertussen maakten we een stop bij een tankstation waar er een dans werd uitgevoerd om een nieuwe actie te promoten; als je voor meer dan 10 dollar zou tanken, maakte je kans op een tv of cd-speler! Na de korte pauze vertrokken we naar Siavonga, op weg naar de camping Eagles Rest! Dit bleek een hele mooie camping te zijn, maar had niet veel sfeer en de Britse eigenaren waren niet echt gastvrij. We hebben hier nog een zware kanotocht op het stille water van Lake Kariba gedaan en hebben ons 's avonds ingeschreven voor een 22 kilometertocht per kano met een nacht overnachten op een eiland! De man die dit organiseerde (eigenaar van VUNDU adventures), was een hele leuke man die nergens problemen van maakte en pas echt wist wat gastvrijheid was! Hij had vanalles voor ons geregeld en ons zelfs nog een leuk prijsje gegeven voor de hele reis; 85 dollar (Kanotocht,overnachting, lunch+avondeten+ontbijt en vervoer heen en terug!) Alles was mogelijk want zijn motto was namelijk 'Hakuna Matata'! Dit liet hij ook iedere dag duidelijk blijken!

Maargoed de volgende morgen werden we opgehaald om 8 uur en vetrokken we met nog 2 Zuid-Afrikanen die alleen voor de dagtocht gingen. We vertrokken richt de Dam van Kariba waar tevens het startpunt van de tocht was! We moesten ons uiteraard goed insmeren, omdat het bij Lake Kariba nog warmer is dan in de hoofdstad! Alle spullen werden ingeladen en alle belangrijke dingen werden in waterdichte zakken en kisten gedaan! De kans dat je om zou kantelen was nihil, maargoed.

We begonnen de tocht goed en hadden prachtig uitzicht. Het paddelen ging ons allemaal een stuk beter af aangezien er nu wat meer stroming was, op een gegeven moment was er iets teveel stroming. Dit ongelukkig moment had als resultaat dat Michael en Gideon met hun kano kantelden en Gideon's digitale camera rustig op het water in de cameratas (gevuld met water) aan het drijven was. Overal dreven onze spullen in het water; schoenen van Gideon (die hij had uitgedaan!) De waterzakken met mijn camera en mp3 speler dreven ook op het water. Maar ja paniek was er niet zozeer om de krokodillen of nijlpaarden die in dit water zwemmen of om de gevreesde Bill Harzia ziekte die je kan oplopen door het drinken van het besmette water of door het ermee in contact komen, maar voor de spullen die allemaal in het water dreven. Eenmaal aan de kant gearriveerd hebben we de boot omgedraaid en alle spullen weer ingeladen. Nu was de schrik er pas goed ingeslagen en wist ik wat Sarah had gevoeld nadat zij tijdens het raften door 'De terminator' was gepakt! Ik had ook in Livingstone een ketting gekocht van de Nyaminyami (de Riviergod van de Zambezi) Deze ketting beschermt je tijdens het raften en kanoën op de rivier! Toen we de boot hadden omgedraaid ontdekte ik dat ik mijn ketting in het water kwijt was geraakt!!! De Riviergod had hem afgepakt volgens Victor. Hij vertelde er echter niet bij of dit goed of slecht was.

We hadden 's middags nog een heerlijke lunch op een zandstrandje langs de rivier en zijn toen verder gaan varen richting de eindbestemming. De natuur die te bezichtigen viel tijdens het varen was echt prachtig en nadat veel dingen toch al nat waren geworden, hadden we weer veel minder zorgen! Het is echt zo dat wij ons veel meer zorgen maken dan deze mensen en dat komt omdat wij er ook voor kiezen om ons over zoveel dingen zorgen te maken! Toch begonnen we ons later wel zorgen te maken toen Sarah en Victor zo ver waren doorgevaren om de andere in te halen dat wij ze niet meer konden zien. Dit gaf wel een heftig gevoel aangezien we helemaal alleen op de rivier in onze kano waren en niemand ook maar ergens te bekennen was! Wat zou er gebeuren als we nu zouden kantelen.

We hadden een hele leuke gids die Victor heette die heel veel afwist van alle natuur en dieren die onderweg te zien waren. Hij was ook heel erg grappig en zei dat we ons helemaal geen zorgen hoefden te maken. Nadat we 's avonds de Zuid-Afrikanen hadden afgezet gingen deze drie reizigers met Victor de Gids door naar het Eiland in de Zambezi om te overnachten! Toen we aankwamen bij het eiland moesten we al meteen brandhout gaan sprokkelen, omdat het al bijna donker werd en wij anders niets zouden kunnen zien. Hij vond dat Sarah ook meemoest, omdat in Zambia normaal de vrouwen sowieso dit werk doen! Nadat we veel hout hadden gesprokkeld gingen we de tenten opzetten en vuur maken. We hebben nog even genoten van de zonsondergang en hebben toen rustig genoten van het uitzicht vanuit dit prachtig eiland!

Later op de avond begon Victor met het maken van spaghetti, maar dit werd opeens onderbroken omdat er opeens een grote zwarte schim in de verte verscheen! De schim werd steeds groter en aangezien hier op dit eiland geen verlichting was op ons nachtlampje na werd pas heel laat duidelijk dat de schim een groep van wel 20 olifanten was! Hier was onze gids Victor ook wel van onder de indruk en commandeerde ons om snel de kano’s in te stappen en deze lichtelijk los van de kant te maken. Dit omdat er namelijk aan de andere kant veel nijlpaarden aan land waren gekomen! Nu waren ook wij zeer gespannen. We keken vanuit de kano’s toe hoe de olifanten zich onze kant uit begaven en wachtten in spanning af wat ze zouden doen. Uiteindelijk liepen ze om onze tent op een afstand van ongeveer 8 meter. Aan de andere kant van het eiland staken ze allemaal in een lange rij de rivier over! Dit was echt een prachtig om te zien!

Nadat we weer uit de kano’s waren gestapt en de spaghetti op hadden gegeten, zijn we op onze matrassen buiten onder de sterren gaan liggen. We hebben hier zeker nog 2 of 3 uur gelegen tijdens het luisteren naar de verhalen van Victor totdat we bijna in slaap waren gevallen. We zijn toen de tent ingekropen en zijn gaan slapen....

Helaas werd Michael misselijk tijdens de nacht en moest overgeven. Toen Michael uit de tent kroop zag hij op niet al te verre afstand een nijlpaard staan en had dus niet veel keus waar hij ging staan! Hij had hier de volgende dag nog veel last van en kon ook niet echt genieten van het ontbijt. Nadat we alles hadden ingepakt zijn we weer verder gegaan met onze kano’s. We kregen nu pas echt veel krokodillen en nijlpaarden te zien en moesten dus heel dicht langs de kant varen, zodat we niet op het watergebied van de nijlpaarden kwamen. Nog niet veel paniek, maar wel toen Victor opeens met zijn paddel op de kano begon te slaan om geluid te maken. Er was namelijk een krokodil in de buurt!

We moesten opeens heel snel paddelen en waren gelukkig bijna bij het eindpunt. Gelukkig, we waren aan land en gingen nu terug! We werden meteen afgezet met onze spullen bij de minibussen die naar Lusaka reden. De bus op de terugweg werd nog voller geduwd met spullen dan de bus op de heenweg. We zaten op een gegeven moment in het busje met 19 man!!! en ondertussen werd de achterklep opengemaakt en werd er een metalen paal naar binnen geschoven; "watch your feet guys!!" Voeten omhoog en werd de paal onder iedereen door de bus ingeschoven! Deze bus passeerde nog een heleboel stilstaande vrachtwagens en auto's die pech hadden, maar zou wel op de eindbestemming arriveren!