Aankomst en Chipata

Wij zijn op 2 april aangekomen na een vliegreis van 10 uur en ondertussen hebben we ook nog eens 8 uur op London Heathrow moeten vertoeven! Dat is pas reizen... of toch niet!

In Lusaka aangekomen werd de armoede al meteen duidelijk. Er liepen mensen over de lange (eindeloze) wegen naar het vliegveld toe op blote voeten en waren mensen aan het fietsen met 3 tot 4 zakken kool op hun rug en bagagedrager. Deze zakken kool zijn qua grootte niet eens te beschrijven, maar het ziet eigenlijk onmogelijk uit wat de mensen uitvoeren. De straten waren redelijk goed totdat we van de hoofdstraat afreden en de straat van de internationale school inreden. Deze straat leek wel alsof het een mijnenveld was. Overal waren er kraters in de weg en het werd al vrij duidelijk waarom iedere rijke burger een 4x4 jeep rijdt!

Wij zijn na een paar dagen rondkijken in de hoofdstad vertrokken naar South Luangwa national park. We zouden met het openbaar vervoer gaan en hadden iemand geregeld die voor ons een taxi zou gaan zoeken, zodat we om 6 uur op het station zouden zijn. Een bewaker van het appartementencomplex stond om 5 uur op om een taxi te gaan zoeken op straat voor omgerekent 50 cent. Dit klinkt verschrikkelijk, maar deze bonus is voor hem een halve dagloon. Hij had ook nog een taxi geregeld die ons voor een prikje naar het station zou rijden (taxi's zijn erg goedkoop hier). De bus zou om 6:30 vertrekken en om 6 uur moest je aanwezig zijn. De bus vertrok uiteindelijk om 8 uur....het is even wennen, maar dit is Afrika! Als er iemand te laat komt dan wacht dus bus met alle mensen rustig en niemand maakt zich daar verder druk om. De bus reed om 8 uur richt Chipata; een groot dorp in de buurt van het Nationaal park. De afstand tussen Lusaka en Chipata is ongeveer 700 km en de bus legt dit heel snel af door met een gemiddelde snelheid van 100 te rijden over wegen die niet eens te beschrijven zijn. Ze zijn voor het grootste gedeelte ontstaan doordat er constant auto's, bussen en vrachtwagens over hetzelfde stukje grond rijden! Ook op deze weg lagen allemaal kraters van ongekende grootte.

Eenmaal aangekomen in Chipata was het voor ons niet meer mogelijk om meteen door te reizen naar Mfuwe (plaatsje bij South Luangwa), omdat we dan in het donker zouden moeten reizen en dit nog een afstand van 140 km was. We besloten om te overnachten in een guesthouse die Pine View heette. Dit was een schitterende guest house tot mijn verbazing, omdat wij allerlei verhalen hadden gehoord over guest houses in het buitenland. Na een rustig avondje vertrokken we de volgende dag met onze backpacks richting het station van Chipata en kregen hier te horen dat doordat de weg nog slechter was dan vanuit Lusaka naar Chipata er nog niet eens bussen over die weg konden rijden. De meeste auto's wilden niet eens erheen rijden; hierdoor reden er Cantars. Ik zal even uitleggen wat een Cantar is voor degenen die denken dat dit een luxe touringcar is! Een cantar is een halfopen vrachtwagen waar jij als reiziger achterin mag gaan zitten op je bagage gedurende een 4 uur rit naar het park. Aangezien de Cantar alleen maar vertrekt als hij vol is besloten wij een taxi te strikken voor die 140 km. Dit is hier een stuk gemakkelijker dan in Nederland; voor uiteindelijk 38 euro omgerekend hadden we iemand gevonden die deze rit heen en terug wel wilde afleggen. Dit bleek later echt een prikje te zijn voor die afstand! De jongen die het geregeld had werd door andere taxi chaufeurs uitgelachen en ons werd verteld: "Does this guy look like he ownes a vehicle? " De jongen was het opeens zat en bracht ons naar een guest house in de buurt waar wij moesten wachten op het vervoer. Even later verscheen er een witte taxi (prive-taxi) met iemand die zei dat hij ons naar Wild Life Camp ging brengen. Deze jongen van een jaar of 24 reed heel goed over een weg die ongelofelijk slecht was. Toen we bijna bij het park waren kwamen we opeens midden op het pad een giraffe tegen die niet bepaald van plan was van de weg af te wijken voor ons. Hij bleef staan en wij keken met open mond toe hoe dit dier zich zelfs buiten het park begaf. Dit zou later heel normaal blijken! De taxi-chauffeur legde de afstand in minder dan 3 uur af door zelfs verschillende jeeps in te halen onderweg en zetten ons af bij het camp. Het ritje was het geld meer dan waard geweest!

Wild Life Camping was ongelofelijk mooi; een zwembad met uitzicht op de Luangwa rivier met nijlpaarden en krokodillen, een exotisch getinte bar, schitterend restaurant en vriendelijke mensen. 's Avonds hadden wij al meteen de eerste echte safari ervaring toen we even later aan het koken waren. We hadden onze tent opgezet en waren even aan het koken toen er opeens een olifant opdook op de rivieroever die grensde aan de camping. Het was ongelofelijk om de olifant vanaf te camping te bekijken op een afstand van ongeveer 3 meter, maar het werd wel erg spannend toen de olifant opeens de camping opliep en op 5 meter onze tent passeerde. Wij moeten toegeven... we hebben even het kooksetje laten staan en zijn een eindje verder op gaan staan!!

's Avonds hoorden we de nijlpaarden naast onze tent en overdag zagen we overal bavianen! Hierdoor moesten we ervoor zorgen dat al onze spullen netjes in de tent lagen. Als dit niet het geval was, kon je namelijk naar je spullen fluiten! We hebben schitterende safari's meegemaakt in South Luangwa park en hebben zeldzame wilde honden gezien, giraffes,leeuwen,nijlpaarden, hyena's, zebra's, buffels, impala, antilopes, gieren, enz. gezien. Het was echt een superervaring! De zon die opeens zakt is ook een prachtig gezicht en we hebben hier zeker van genoten tijdens de avond/nacht-safari's. Je ging dan ergens rustig zitten met een sundowner (drankje bij zonsondergang)!