Mate with or without sugar?

Donderdag werden we om half 8 opgehaald zodat we om 8 de bus naar El Chalten konden pakken. El Chalten is een bergdorpje dat pas sinds 1985 bestaat, zodat ze konden zeggen dat het Argentnie was. Op weg naar dit dorpje zagen we steeds meer bergen, en op een gegeven moment kregen we een prachtig uitzicht op de Fitz Roy, de bekenste berg in deze omgeving. Daarna zagen we iets zwarts langs de weg zitten, toen we langzaam dichterbij kwamen vloog de enorme condor weg. Hij echt een super brede spanwijdte, erg indrukwekkend. Aangekomen bij het dorpje stopte we en kwam er iemand de bus in en vertelde iets, toen stapte iedereen uit, dus wij ook. In het kleine huisje, het visitors centre, kregen we uitleg over at wel en wat vooral niet te doen in het National Park, in het Spaans. Gelukkig kregn we wel een korte papieren uitleg in het Engels. El Chalten ligt in het National Park van de Gletsjers en ze willen het daarom toch wel goed houden. Aan het einde van het dorpje lag onze hostel, Rancho Grande. Helaas hadden we vamaf hier geen uitzicht op de Fitz Roy. In dit dorp is dus echt niks, geen gsm bereik, internet via satelliet, dus erg duur, geen ziekenhuis niks. Ze waren ook nog steeds flink aan het bouwen en in de zomer is er natuurlijk veel meer te doen als in de winter. We zijn `s middags op weg gegaan om een wandelroute te vinden, helaas niet gelukt. Vrijdag hebben we een wnadeling ingezet naar Corillo del Salto, heen ongeveer 3km, maar de weg is van kiezel en op een gegeven moment bedekt met sneeuw. Dus toch een flinke wandeling. Aangekomen bij het punt zagen we een kleine waterval met aan de zijkanten afgezet met ijs door de kou, Terup lopend hebben we heerlijk genoten van de uitzichten en de heerlijke zon, wel was het ijzig koud, dus opwarmen in de hostel was wel echt nodig. Om 5 uur werden we opgehaald door de bus om weer terug naar El Calafate te gaan. Hier `s avonds aangekomen hebben we weer gelijk misbruik gemaakt van het internet natuurlijk. Zaterdag zijn we de dag begonnen met een heerlijke douche, waarna we het dorpje in zijn gegaan. Mooi weer en de straten spiegelglad. Toen we terugliepen naar de hostel hadden we ergens een broodje milanesa gekocht (voor de lunch) en we begonnen met 4 straathonden om ons heen, als snel werden dit er 9 en uiteindelijk hadden we 11 honden om ons heenlopen. Binnen hebben we wat gelezen totdat we werden opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Op het vliegveld ingecheckt en binnen de kortste keren kregen Alberto en Oscar gelijk, de vlucht had vertraging, hahaha. In Buenos Aires aangekomen hebben we een taxi naar Alberto gepakt. Hij zat al op ons te wachten met eten. Echte Argentijnse specialiteiten, alles home-made, gegeten. Sommige combinaties zijn toch wat raar voor onze smaakpupillen, vooral zoet en hartig samen. Nog wat koffie en thee gedronken en toen gaan slapen. Zondag hebben we eerst met ons drieen ontbeten en vervolgens zijn we langs de hostel gereden voor onze ticktes naar Iguazu en daarna zijn we met Alberto naar San Telmo gegaan, bekend om zijn antiek winkels en de antiekmarkt op zondag. Onder het lekkere zonnetje hebben we wat rondgelopen en ergens heerlijke pizza gegeten als lunch. Op de terugweg zijn we langs Rio de la Plata gereden, de rivier tussen Argentinie en Uruguay. Je denkt alleen niet dat het een rivier is, want je ziet de overkant helemaal niet.
Thuisgekomen hebben we voor het eerst in Argentinie de Mate gedronken. Nou wat is Mate, het is een soort thee, maar dan anders. Ze hebben hier speciale koppen, Matebowls, voor en een soort rietjes met aan de onderkant een soort filter. Je doet de thee in de bowl, rietje erin en dan het water opschudden, maar niet te veel, want de thee zet uit. Dit drinken ze hier de hele dag door, het heeft een bittere smaak. Alberto heeft het ons ook met suiker laten proeven, dat is voor smaakpupillen een stuk aangenamer. Overal gaat de bowl met rietje mee en een thermoskan gevuld met warm water.