Ons vierde weekend in Ghana

Na vrijdag weer eens lekker snel te hebben geinternet zijn we met Katherine naar Winneba geweest. Hier verblijven twee duitse studenten logopedie, die ook van Hogeschool Zuyd zijn.
We hebben even kennisgemaakt. Erg aardige meiden, maar verschil was er ook. Zij verblijven namelijk in een hotel met vooral westerse eten en westerlingen. Ze hebben dus nog niet echt veel meegekregen over de cultuurverschillen. Het heeft natuurlijk zo zijn voordelen om in een hotel te verblijven, maar wij zijn erg blij met ons stekkie.
Toen we thuis kwamen stond ons onaangename verassing te wachten. Er was iemand in ons huisje geweest! De koffer van Anki was naast het bed neergezet ipv eronder, er waren boeken verplaats, er lag een waterzakje op de tafel met nog de condens erop en het schuifje van de achterdeur was eraf. Er had dus iemand ingebroken bij de achterdeur. Gelukkig is er niks weg, maar het is niet echt leuk om te weten dat iemand hier in huis is geweest en aan onze spullen is geweest. We hebben nu andere en extra sloten gekregen op het huisje.

Zaterdag 10 september
Naar Elmina geweest met de twee duitse studenten (Beate en Nicole). Eerst weer een enerverend ritje met de tro-tro over een erg hobbelige weg van 2 uur. Het was niet zo’n mooi weer, maar voor zo’n cultureel dagje, was het de juiste temperatuur.
In Elmina ligt namelijk een kasteel wat door de Nederlanders overgenomen en waar ze slaven hielden, daar tegenover ligt een fort wat wel door de Nederlanders is gebouwd. Voor meer informatie verwijzen we jullie naar Eelco Breuls (schoonpapa van Anki), voor hem hebben we namelijk een hele fotoreportage gemaakt. Anki heeft er echt bijgelopen als een Japanner en Janneke heeft geprobeerd om gids te volgen in z’n verhaal, maar meer als z’n naam is niet blijven hangen. Wij waren niet zo slim als Beate en Nicole, die hadden namelijk hun studentenpasjes bij zich en hier kon je korting mee krijgen. Bij deze zit Anki op de Hogeschool van Unive en Janneke op de Hogeschool van CZ-groep. Het is maar dat jullie het weten.

Zondag 11 september
We hadden weer een rustdag ingepland wat niet echt gelukt is. Om 1 uur kwam auntie Yaw voor onze haren, erg handig zo’n kapster aan huis. Ze heeft heel wat werk aan ons gehad en wij hebben heel wat pijntjes gehad maar het is de moeite waard geweest.
Ondertussen was er nog een vrouw bij het keukenraam komen staan. Anki was bezig met het eten en de vrouw begon tegen Anki te schreeuwen alsof ze iets verkeerd had gedaan. De assistent van de auntie Yaw kwam even vertalen en het blijkt dus dat ze alleen wilde zeggen dat we maar goed moesten uitkijken omdat er was ingebroken.

Maandag 12 september
Er was weer een ‘outreach’ gepland naar Nsawam [we kunnen het niet op de juiste manier uitspreken]. Hier is een orthopedisch training centrum, dit is ook gericht op revalidatie maar dan krijgen ze vooral orthopedische patienten. We hebben onze ogen hier uitgekeken. Het is opgericht door een Nederlander die orthopedisch schoenmaker is. Ze hebben een hele grote werkplaats, die echt indrukwekkend is om te zien. De hele opzet van het project is goed doordacht en daar zou het Salvation Army nog wat van kunnen leren.
Na de rondleiding hebben we ons echt verveeld want Katherine gaat eigenlijk alleen mee voor de controle van de patiënten.
Deze dag hebben we weer twee lekkere Ghanese hapjes gevonden: een Ghanees cakeje en gefrituurde yam met wel hele pittige pepersaus. Is deze dag toch nog nuttig geworden.

Dinsdag 13 september
In de ochtend hebben we in ons huisje aan de opdrachten gewerkt en aan de leerdoelen. Erg productief zijn we dus geweest. Want eigenlijk stond er op het programma dat we naar een audioloog in Winneba zouden gaan. Maar dat is op het laatste moment afgezegd, typisch.

Nog even over het weer: het is hier echt wel warm, zo'n 25-30 graden, maar soms kan het regenen. Niet de moeite om dan iets met lange mouwen aan te trekken, dus dat scheelt.