Van La Boca naar Recoletta.

Gister zijn we met een trip meegegaan vanuit de hostel. We zijn met de bus naar La Boca gegaan en hebben daar de hele middag rondgewandeld. Misschien wel de bekendste wijk van Buenos Aires, maar ook een van de armste. We vonden het dus wel fijn om met een gids daar rond te lopen, zodat we niet per ongeluk een vreemde (verkeerde) straat in konden lopen. In de bekende straat Camanita, hebben we winkeltjes bekeken en in een klein restaurantje gegeten. In dit restaurantje kregen we de eerste indruk van de tango. Muziek en dans werd voorzien door vier mensen. Ook werd Anki gevraagd om met hem te dansen, met een paar keer op zijn tenen staan is het best aardig gelukt, ahmmm. Gideon hoefde niet te dansen, hij mocht alleen op de foto. Vervolgens zijn we naar het stadion van de Boca Juniors gegaan. Het museum bekeken en het stadion van binnen. Niet zo'n heel groot stadion, maar er kunnen wel veel mensen in.
's Avonds waren we uitgenodigd door Alberto en Oscar om bij hun thuis te komen eten, (kennissen van Anki's oma). We hebben de underground gepakt naar de andere kant van de stad en daar stond Alberto ons op te wachten, met bosje bloemen. In een heel leuk, klein, zuidelijk huisje wonen zij en hebben we heerlijk gegeten. Een echte Argentijnse BBQ, superveel vlees en heerlijk. Het was een gezellige avond, maar ook vermoeiend. Met de taxi naar huis, en na een dag konden we de taxichauffeur al vertellen waar we moetsen zijn, goed he?!

Vandaag zijn we naar Recoletta geweest. Een hele rijke wijk van Buenos Aires en dus het tegenovergestelde van gister. Een wijk die erg op Parijs wil lijken. Dure hotels, restaurants en winkels zijn hier allemaal vertegenwoordigd. Ook wel mooie gebouwen, maar ze passen allemaal net niet bijelkaar. Na een tijdje gewandeld te hebben in deze wijk zijn we naar de bekende begraafplaats geweest. Eigenlijk kan je het geen begraafplaats noemen, allemaal kleine huisjes, mausoleums, voor de doden van een bepaalde familie. De een nog duurder dan de ander. De duurste was zo'n 250.000 USdollars waard, en was van een nobelprijswinnaar en zijn familie, belegd met goud, tja waarom heb je dat eigenlijk nodig als je dood bent. We konden zelf een stuk over de begraafplaats lopen, maar dan raak je een beetje verdwaald, echt een doolhof. Soomige straatjes konden we niet in want volgens Anki liepen die dood. Verder is hier ook het graf van Evita Peron, en die hebben we natuurlijk ook bezocht. Niet zo groot als je zou verwachten, maar dat komt doordat haar familie niet van zo'n hele rijke komaf was. Hierna zijn we weer lekker gaan lunchen. Voor de rest hebben we nog een beetje rondgelopen en vervolgens gerust op de kamer.
Nu gaan we op zoek naar een restaurant voor ons avondeten.